من اصلا و ابدا موجود انتقاد پذیری نیستم !
مثلا اگه بگن این کارو نکن ! درسته دیگه انجامش نمیدم ، اما حتما قبلش با طرف یه دعوای درست و حسابی میکنم و انواع و اقسام توهین ها رو ، روش اعمال میکنم !
وقتی کسی انتقادم میکنه یا فکر میکنه داره نصیحتم میکنه ، دوست دارم بپرم و تا میخوره ، بزنمش ! تازه بهش فحشم بدم .. فقط این آرومم میکنه .
ولی خب کار سختیه و عواقب داره . در نتیجه کاری نمیکنم ولی قلبم هزار تیکه میشه . بله =)))
سرویس وبلاگدهی ملت بلاگ برای ساخت وبلاگ رایگان فارسی برای حمایت از زبان شیرین پارسی در پهنای اینترنت پا به عرصه نهاد و امید بتوان گامی هر چند کوچک برای اثر بخشی زبان پارسی در جهانیان انجام داد.
آدرس : www.melatblog.com
وووی ، با خوندن این پست ،
ترسی وجودمو گرفته که هی به خودم میگم ،
این اعصاب نداره ، یه کامنت ساده بنویسم واسش ،
یهو فکر کنه نصیحت کردم ، بیاد بکوشه منوو :|
=)))) خوشحالم که تصمیم درستی گرفتی =))
میدونم منم قبلا اینطوری بودم.بعضیا اصلا انتقاد نمی کنن یعنی فقط اسمش انتقاده و تنها چیزی که خودشون ازش بدشون میاد و بهت گوشزد میکنن!!ولی پیشنهاد من اینه که بیخیال باش و برای اینکه پیش کسی خراب نشی و ازت انتقاد نکنه سعی کن اون چیزایی که میگه رو رعایت کنی!این بهترین راه حله راحت شدن از این مسئله اس...
میدونم چی میگی ماه ترنج عزیزم .
ولی واقعا سکوت برام سخته !
امان از آدمایی که کار و‌زندگیشونو ول کردن و چسبیدن ب انتقاد کردن از مردم .امان