خیلی عاشق بود

بهش گفتم همین که هست خوبه . گفت هست اما نیست . خودش هست اما روحش نیست . کنارمه اما یه دیوار شیشه ای بینمون فاصله انداخته .هرچقدر دستمو دراز میکنم تا دستشو بگیرم نمیتونم .هیچ وقت این شیشه رو نمیتونم بشکنم ..

حرفاش حقیقت بود .نمیتونستم چیزی بگم که مرهمش باشم .گذاشتم بگه .همیشه همینجور بود . زنگ میزد و حرف میزد . و من گوش میدادم .صدای نفس کشیدنش رو میشنیدم .

صدای آه کشیدنش . 

صدای گریه های بی صداش .

خیلی عاشق بود ..